Genoten!

Nadat we onze spullen hadden gepakt vrijdagavond stond er een leuk weekend op ons te wachten! Zaterdagochtend brachten meneer en mevrouw Hulsman ons naar t'Vat, want vanaf daar gingen we naar Galibi eiland. Om half 9 vertrokken we vanuit Paramaribo met nog 12 andere richting het oosten van Suriname. Na ruim een uur stopten we bij Stolkersijver om daar te ontbijten. Vanaf daar reden we door naar Albina waar we vanaf daar met een korjaal (boot) verder moesten gaan. Het duurde even voordat de boot er eindelijk was dus gingen we even langs de winkeltjes daar. Het leek alsof die mensen nog nooit Nederlanders hadden gezien, want overal waar we liepen werden we aangesproken. Na een half uur konden we de boot op en vaarden we naar Saint Loraint, het grensplaatsje in Frans Guyana.  Frans Guyana is een buurtland van Suriname en het maakt deel uit van Frankrijk. Alles en iedereen is daar Frans en we moesten daar ook weer betalen met de Euro. Eerst liepen we naar de markt waar veel groente en fruit te koop was en daarna liepen we door naar een oude gevangenis. Vanuit de gevangenis zijn we naar een parkje gelopen en daar hebben we geluncht. Daarna stapte we weer de boot op en waren we naar anderhalf uur op het mooie eiland Galibi. Onderweg zagen we heel veel natuur en af en toe zag je een keer een huisje tussen de bomen staan. Het water was die dag best wel wild en de wind stond precies zo dat wij natuurlijk aan de verkeerde kant zaten en helemaal zeik nat werden. Gelukkig scheen de zon vel dus waren we zo opgedroogd. Aangekomen op het mooie, witte eiland hebben we onze spullen gepakt en werden we naar onze accommodatie gebracht. Toen we allen hadden uitgepakt en de kamers verdeeld waren hebben we even op het eiland rond gelopen en praatjes gemaakt met de andere mensen die mee waren op de tour. Een paar waren hier op stage, maar ook een paar voor vakantie. Ze vonden ons erg jong voor een stage zo ver weg, maar ze vonden het wel heel stoer en een mooie ervaring op zo'n jonge leeftijd. Rond 8 uur gingen we avondeten. We kregen bami met boontjes en kip. Na het eten konden we ons nog even omkleden, want we gingen om 9 uur in het donker met de boot naar het eiland met de zeeschildpadden. Het was een kwartiertje varen voordat we er waren. Op het strand aangekomen moesten we even wachten, want onze gids ging eerst een schildpad zoeken die bezig was met een gat graven voor de eitjes, want dan pas kunnen we ze zien, omdat als schildpadden bezig zijn met eitjes leggen ze dan in een trance raken en daardoor kunnen we erbij, omdat ze dan niet doorhebben dat wij bij hun staan te kijken. We liepen even rond op het strand en op een gegeven moment kregen we een seintje van de gids dat hij een schildpad had gevonden die een gat aan het graven was. We moesten nog heel even wachten, want het gat moet 70 cm zijn en dan pas gaat de schildpad beginnen met eitjes leggen. Het 2e seintje kregen we en we konden naar de schildpad. Als je zo'n beest ziet liggen dan schrik je wel even, want zo'n grote zie je niet dagelijks. Helaas mag je geen foto's maken met flits, omdat ze dan uit de trance raken en ze dan stoppen met eitjes leggen en ze hun werk niet afmaken waardoor de eitjes het niet overleven. De gids houd er een rode lamp bij waardoor je nog redelijk een goede foto kan maken. Er zit altijd wel iemand tussen die perongeluk zijn flits vergeet uit te doen en zo'n iemand hadden wij ook bij ons dus op één foto zie je heel goed de eieren van het dier liggen. Het dier kan op zo'n avond tot wel 150 eieren leggen maar de kans dat de beestjes het overleven is heel klein. Meestal komen er maar 1 of 2 eieren uit, maar dan moeten de schildpadjes nog naar het water en dat overleven ze vaak ook niet en daarom is dit ook een beschermend dier soort. Toen de schildpad alle eitjes had gelegd ging hij met zijn achter poter de eitjes ingraven. Dat was ook erg mooi en bijzonder om te zien. Daarna stapte we weer de boot in om terug te gaan naar ons huisje. Aangekomen hebben we nog even buiten gezeten met een paar en daarna zijn we snel gaan slapen, omdat de volgende dag om half 9 er voor ons ontbijt klaar stond. Na het ontbijt zijn we naar het centrum gelopen van het eiland. In het centrum stond een kerk, een basisschool, een huisarts, een souvenirs winkeltje en nog wat andere gebouwtjes. Toen we alles gezien hadden liepen we terug naar onze kamer om de spullen in te pakken en ons klaar te maken voor de terug weg. Wij waren nogal bang voor de terug weg, omdat we dachten dat we weer vet nat zouden worden en daar hadden we geen zin in dus we hadden ons goed voorbereid en hadden goed nagedacht aan welke kant de wind stond en waar we dan zouden moesten gaan zitten. Toen we op de boot zaten was het water heel rustig dus hadden we ons voor niets zo goed voorbereid. De zon scheen heerlijk en we waren echt aan het genieten van de mooie omgeving. Weer aangekomen in Albina hebben we daar even geluncht en weer de bus gepakt richting huis. Onderweg zijn we nog even gestopt bij Moiwana, dat is een plek waar graven liggen van mensen die zijn dood geschoten in de oorlog. Vanuit daar was het nog ongeveer anderhalf uur rijden naar Paramaribo. Toen we weer waren aangekomen in Paramaribo hebben we nog even lekker gegeten bij 't Vat en zijn we daarna naar huis gegaan en gelijk gaan slapen, want de volgende dag hadden we weer stage. Maandag en dinsdag na het stage lopen hebben we niks gedaan en alleen maar uitgerust van het weekend. Woensdag na stage gingen we weer naar het zwembad. Donderdag hebben we ook weer stage gelopen en 's avonds naar een bevrijdingsfeestje geweest in Paramaribo. We kwamen weer veel Nederlandse studenten tegen dus was weer erg gezellig. Vrijdag waren we vrij en hebben dingen gedaan voor school en eten gekookt. Dat was niet echt een succes,  maar het is wel gelukt.

Tot volgende week !